Do Poznania przyjechaliśmy już w piątek wieczorem. Do dyspozycji mieliśmy całe mieszkanie. Była w nim tylko jedna łazienka, więc trzeba było ustalić grafik korzystania z niej. Na wędrówki zabieraliśmy tylko mały podręczny bagaż. Przez cały nasz pobyt mieliśmy piękną słoneczną pogodę.
Rozpoczęliśmy w sobotę od Wielkopolskiego Parku Narodowego, rezerwatu Pojniki, Studni Napoleona, jeziora Kociołek i parkowego muzeum. Po raz kolejny okazało się, że muzea są tylko miejscem pracy i nie ma problemu z tym, aby je zamknąć w majówkę, mimo że miałem od nich odpowiedź, że będzie czynne. Był to jedyny zgrzyt podczas tej wyprawy, taka łyżka dziegciu. Na końcu trasy zobaczyliśmy Mauzoleum Bierbaumów oraz Muzeum Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego zlokalizowane w ich majątku w Szreniawie. Na terenie muzeum, w dawnej gorzelni, znajduje się rzemieślniczy browar. Prowadzi go pasjonat, który ma wyjątkowy dar opowiadania. Zobaczyliśmy cały cykl produkcji i spróbowaliśmy kilka piw. Dowiedzieliśmy się, że w dawnych Niemczech był zakaz sprzedaży nowych piw dopóki nie wypije się starych. Aby pozbyć się tych ostatnich organizowano Oktoberfest.
Kolejny dzień, to pierwszy spacer po Poznaniu, dwa parki, palmiarnia, dwa muzea, Stary Browar i kościół na Ratajach. Palmiarnia, oprócz pięknych roślin, zaoferowała nam także kawiarnię 7 kontynentów. Kawa, słodkości i oczywiście Martini. Miłym akcentem miał być spacer po zielonym brzegu Warty, niestety trafiliśmy na plac budowy.
Następny dzień rozpoczęliśmy od zwiedzenia muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykówku. Jego syn był wyraźnie zaskoczony, że zwiedzający stawili się już w godzinie jego otwarcia. Byłem w nim po raz kolejny, ale zawsze był to miło spędzony czas. Po zwiedzaniu wróciliśmy do Poznania i rozpoczęliśmy kolejny spacer. Jego celem był rezerwat Meteoryt Morasko. Rozpoczęliśmy na kampusie UAM, wędrowaliśmy po peryferyjnych dzielnicach Poznania, by w końcu dotrzeć do rezerwatu. Zobaczyliśmy tam kratery po upadku meteorytów, które są teraz wypełnione wodą. Później zdobyliśmy największe wzniesienie Poznania i okolic, czyli Górę Moraską (153,8 m n.p.m).
Ostatni dzień to spacer z poznańskim przewodnikiem Marcinem Fabiszakiem. Wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni z jego oprowadzania. Zobaczyliśmy kolejne obiekty z Kanonu Krajoznawczego Polski. Mieliśmy możność zobaczenia krypty zasłużonych w kościele św. Wojciecha oraz podziemi katedry. Ale clou tego dnia była wizyta w Rogalowym Muzeum Poznania, którą zaproponował mi już w ubiegłym roku Pan Marcin. Pokaz był prowadzony przez dwóch młodych ludzi, nota bene jeden z nich pochodził z Białegostoku. Nie pamiętam kiedy ostatni raz śmiałem się tak beztrosko i to przez godzinę.
Waldemar Jankowski
