Powoli wpadamy w rutynę... Poranne śniadanie podstawą. Wychodzimy koło 9-ej rano. Pogoda całkiem całkiem. Słońce towarzyszy nam od paru dni i nie zapowiada się na zmianę pogody. Udajemy się asfaltowymi drogami. Mijamy zabudowania Szymiszowa, w którym znajduje się kościół św. Szymona i Judy Tadeusza z dwupiętrową nawą i kruchtą grobową, późnorenesansowy oraz barokowy pałac usytuowany w niewielkim parku o ciekawym założeniu krajobrazowym.

Ciekawostką na trasie jest wieś licząca 5 mieszkańców !!!, którą jest LIGOTA GÓRNA. Mimo tego naszą uwagę przykuł drewniany kościół zbudowany w 1787 r. Korzystając z postoju zaglądamy do środka. Budynek jest obecnie współwłasnością parafii ewangelickiej. Jest orientowany, o konstrukcji zrębowej, z wieżyczką o konstrukcji słupowej. Wewnątrz empory wsparte na czterech bogato profilowanych słupach, na parapecie znajdują się napisy dotyczące budowy kościoła i fundatorów, barokowa ambona, epitafia drewniane z polskimi napisami.

Budynek drewniany którym jest zrębowy spichlerz o szczytach konstrukcji szkieletowej wypełnionej gliną - to kolejne nasze miejsce postojowe. W górnej kondygnacji otwarty ganek z trzema arkadami. Wysoki dach pokryty jest strzechą.

Dzisiejsza trasa wiedzie dalej asfaltem, potem schodzimy ku leśnym drogom. W oddali zaczyna się zarysowywać nasz cel - Góra św. Anny. Piękne widoki na rozległą Równinę Opolską. Czuć powoli że nasze trasy osiągają coraz wyższe partie Opolszczyzny. Moje zainteresowanie przykuwa autostrada A4 gdzie właśnie w rejonie Góry św. Anny jest drogą trzypasmową.

Po południu docieramy na miejsce. Naszym miejscem noclegowym jest Góra św. Anny a dokładniej Dom Pielgrzyma. Jest najważniejszym wzniesieniem Masywu Chełmskiego na Wyżynie Śląskiej, rozciągającej się od Tarnowskich Gór do Opola. Wzniesienie liczy ok 400 m.n.p.m. To wapienno-bazaltowe wzgórze, powstałe przed milionami lat w wyniku erupcji wulkanu, jest jedynym na Opolszczyźnie rezerwatem geologicznym, a od roku 1989 posiada także status parku krajobrazowego. W ciągu wieków Góra nosiła różne nazwy: Chełm (Góra Chełmowa, Góra Chełmska), Wysoka Góra. Posiadała też nazwy kultowe: Góra św. Jerzego, Święta Anna (potocznie góra Świętojańska, Świętojanieńska lub Annaberg) o oficjalnie: Góra św. Anny oraz Sankt Annaberg. Pierwotna nazwa wzgórza: Chełm, pochodzi ona od zagionionego wyrazu chełm, oznaczającego niegdyś wzgórze lub wzniesienie. Nazwa Góra św. Jerzego wiązała się według tradycji z istnieniem na wzgórzu małej, średniowiecznej kapliczki pod wezwaniem św. Jerzego, patrona rycerzy. Mało znanym określeniem wzniesienia, używanym raczej w sensie geograficzno-geologicznym jest nazwa Wysoka Góra. Natomiast używana oficjalnie nazwa - Góra św. Anny - wywodzi się od imienia patronki kościoła, a później także klasztoru franciszkańskiego - św. Anny.

Idziemy coś zjeść na "miasto" spotykamy pozostałą ekipę Bąbli. Po dłuższej biesiadzie obieram kierunek na kalwarię. Pod wieczór oglądamy pomnik Xawerego Dunikowskiego. W zamierzchłych czasach stała tu pogańska świątynia. Obecnie na Górze znajduje się bazylika i sanktuarium, z figurką św. Anny Samotrzeciej (XV wiek) z jej relikwiami, franciszkański zespół klasztorny z Rajskim Placem (dziedzińcem arkadowym) z lat 1733-1749, na którym stoi 15 stuletnich konfesjonałów, jest także grota wykonana na wzór groty z Lourdes oraz 40 kaplic kalwaryjnych z lat 1700-1709. Przy drodze ze szczytu góry do Leśnicy znajduje się Muzeum Czynu Powstańczego. Co roku na Górze Św. Anny (w drugiej połowie lipca) organizowane jest Święto Młodzieży - ogólnopolski zjazd młodzieży katolickiej. W tym czasie górę odwiedza około 2000 wiernych z Polski i zagranicy. Górę odwiedził w 1983 roku papież Jan Paweł II. Na jego cześć po stronie północnej bazyliki postawiono pomnik. Zwiedzany całe sanktuarium oraz bazylikę św. Anny.

Wieczorkiem oddaję się wewnętrznej duchowej sjeście. Łączymy się po 18-ej na żywo z klubem by pozdrowić ich "ciule". A potem odprawa i imieniny Olgi .... Został nam jeszcze amfiteatr ale to już zajawka na dzień jutrzejszy.